24 nov 7×7 35+ Team 1 vijfde en laatste competitieavond
Op vrijdag 22 november spelen we bij ESA in Rijkerswoerd de laatste competitieronde van onze 35+ competitie. Met een bijna complete selectie vertrekken we bijna op tijd. Alleen keeper Ron ontbreekt. Theo is gelukkig weer terug van een langdurige blessure. Over het vorige thuistoernooi waar we het kampioenschap veilig gesteld hebben is voldoende geschreven en daarom nu alleen een verslag van de wedstrijden bij ESA.
In de kleedkamer zien we dat we nieuwe tenues hebben, alle kleding zit nog in de verpakking. Het tenue ziet er werkelijk schitterend uit. We vermoeden dat dit onze beloning is voor ons verdiende kampioenschap. Bij het omkleden komen we erachter dat alle kleding dezelfde maat heeft, namelijk xxl. Na het omkleden lijken sommigen wel F-pupillen. Een aantal heeft de shirts op de knieën hangen. We vermoeden dat alleen onze voorzitter Eric de kleding vooraf gepast heeft, maar besluiten dat niet tegen hem te zeggen.
De eerste wedstrijd spelen we om 19:15 tegen Bennekom. Bennekom staat op dat moment tweede in de stand en op ons eigen toernooi hebben we ze nog met 2-1 verslagen nadat het lang 1-1 was. Deze overwinning leverde ons het kampioenschap op. Wij hebben het vermoeden dat ze revanche willen en beginnen tot op het bot gemotiveerd aan deze wedstrijd. Tjerry offert zich op en neemt de plaats van Ron in op het doel. We beginnen sterk en met goed positiespel zetten we Bennekom vast op hun eigen helft. Bennekom probeert duidelijk op de counter te spelen. Met snel spel proberen we de handbalverdediging te passeren van Bennekom. Onze laatste man Bob komt in balbezit en de keeper van Bennekom roept; ”laat hem maar schieten van die afstand, hij scoort toch niet.” Met een mooi schot door de verdediging en links van de keeper bewijst Bob het tegendeel, 1-0 voor de Boys. We verwachten dat Bennekom wat meer probeert te voetballen na dit doelpunt, maar Arnhemse Boys blijft oppermachtig. Michel scoort de 2-0 na alert te reageren op een schot dat terugkomt van de paal. Even later creëert Gerwin “Messi” van Emst een geweldige mogelijkheid voor zichzelf maar de keeper van Bennekom voorkomt met een prachtige reflex de 3-0. Even later scoort Henk de 3-0 na een wederom sterk spel van Gerwin. Vlak voor tijd scoort Henk de 4-0 na de eerste en enige redding van Tjerry. Theo verzorgt de assist. 4-0 is ook de eindstand.
De tweede wedstrijd spelen we tegen SVHA uit Herveld. Op ons eigen toernooi kwamen we met 2-0 achter tegen ze, maar in die wedstrijd wisten we nog twee keer te scoren om met 2-2 af te sluiten. SVHA kon op het toernooi bij Bennekom geen team op de been brengen en had dat toernooi overgeslagen. Na het behalen van het kampioenschap door de Boys kon SVHA het niet nalaten om te zeggen dat wij geen kampioen waren we geworden als zij op dat toernooi voldoende spelers hadden gehad. “Jullie probleem” zeiden we, maar dat we wilden winnen is wel duidelijk. Wederom beginnen we sterk aan de wedstrijd. Adrie maakt 1-0 na goed reageren op een schot van Eddy op de paal. Een foutje van Henk leidt bijna tot de 1-1, maar Henk herstelt zich sterk.Hij speelt de bal naar Gerwin en Gerwin bedient weer Henk voor de 2-0. Even later blijkt dat een camera op de doellijn geen overbodige luxe bij de 35 plus competitie. Een schot van André belandt duidelijk achter de lijn maar de keeper van SVHA haalt de bal weg en doet net of er niets aan de hand is. Gelukkig zijn er beelden van dit incident en oordeelt uzelf http://www.youtube.com/watch?v=HV4nc_sjW9Y Bijna had André zijn eerste doelpunt van het seizoen gescoord, jammer volgende keer beter. Uiteindelijk volgt er toch gerechtigheid. Een keurige aanname van Eddy die vervolgens Joost bedient. Joost is niet zelfzuchtig en legt de bal opzij voor Michel. Michel schiet hard binnen en de eindstand wordt hierdoor 3-0. Hiermee hebben we de nummers twee en drie uit de competitie verslagen en gelijk duidelijk gemaakt wie de ware kampioen is. Met nog twee wedstrijden te gaan willen we uiteraard ongeslagen kampioen worden.
De derde wedstrijd is tegen Eldenia. Traditiegetrouw hebben wij het vaak moeilijk tegen Eldenia. Op ons eigen toernooi hebben we met moeite 1-1 tegen ze gespeeld en ook vandaag gaat het niet makkelijk. Omdat we de nummers twee en drie uit de competitie al verslagen hebben we sluipt er wat nonchalance in ons spel. We praten veel (vooral met de vijf wisselspelers) en voetballen met iets te veel zelfvertrouwen. We komen vroeg in de wedstrijd op voorsprong door een mooie schuiver van Leen en wederom goed voorbereidend werk van onze Messi, Gerwin. Hierna weten we nog wat kansjes te creëren maar scoren doen we niet. Eldenia probeert ons onder druk te zetten om zo de gelijkmaker te maken, maar achterin blijven we koel. Tjerry speelt laatste man Henk aan en zonder de bal aan te raken stuurt Henk zijn directe tegenstander met een lichaamsschijnbeweging de verkeerde kant op. Het publiek staat op de banken. Even later doet keeper Tjerry hetzelfde na een riskante terugspeelbal van een van onze verdedigers. Het hoogtepunt van dit toernooi en wederom staat het publiek (onze wisselspelers) op de banken. Vlak voor tijd missen we nog de kans op 2-0, maar de overwinning is binnen.
De vierde en laatste wedstrijd spelen we tegen het thuisteam ESA. Het spel van ESA ligt ons meestal wel. Op ons thuistoernooi hebben we nog met 6-0 van ze gewonnen en het lijkt dat alleen onderschatting onze tegenstander is deze wedstrijd. We beginnen inderdaad heerlijk nonchalant aan de wedstrijd en twee foutjes van Leen leiden bijna tot de eerste tegentreffer van vandaag. Gelukkig herstelt Leen ze allebei zelf. ESA schiet wel regelmatig op ons doel, maar veel indruk maakt dat niet op Tjerry. Omdat de training op het veld achter ons gestopt is loopt Tjerry regelmatig grote afstanden om de bal op te halen. Theo laat zien dat hij volledig herstelt is van zijn blessure en speelt zijn tegenstander uit met een heerlijk “panna”. Uit de daaropvolgende aanval weet Henk met een mooie schuiver de 1-0 te scoren. De concentratie is nu helemaal weg bij de boys. ESA zet nog een keer aan voor de gelijkmaker maar de schoten missen nog steeds doel. Na de tiende misser stelt Tjerry voor dat degene die mis schiet zelf de bal maar gaat halen. Hierop besluit ESA maar helemaal niet meer op het doel te schieten. Even later volgt het volgende hoogtepunt van dit toernooi. In een duel speelt Bob zijn directe tegenstander door de benen. Hij kan niet meer bij de bal en besluit aan het shirt van zijn tegenstander te hangen. Tot zijn grote verbazing krijgt hij een vrije trap mee, zijn eerste van deze competitie. Eddy schiet nog op de paal, maar de eindstand blijft 1-0. Hiermee wordt de competitie ongeslagen afgesloten en onze invalkeeper Tjerry heeft geen een tegentreffer hoeven incasseren vandaag. Zestien overwinningen en drie gelijke spelen leveren 51 punten op. Een doelsaldo van plus 33 is een uitstekend resultaat. De reactie zijn dan euforisch na afloop. Een voorbeeld; “Dit team blijft zichzelf verbazen” en “Het maakt niet uit hoe hoog wij dat lat leggen, we komen er toch wel overheen” Sommige speler dromen al van Brazilië in 2014. Na afloop proberen we het nog gezellig te maken in de kantine van ESA, maar TL verlichting en “the voice” op tv in plaats van muziek bevorderen de gezelligheid niet en om elf uur nemen we als een na laatste team afscheid en gaan naar huis. Op naar het volgende seizoen!
Geen reactie's